Landschapsarchitectuur
Mieke Latijnhouwers
Mieke Latijnhouwers

Projectleider sr. Planvorming & Strategie , idverde Advies
T: 06 22 16 69 73

26 september 2019

Feelgood versus No Cure No Pay

Als leider van het team landschapsarchitectuur bij BTL Advies zie ik veel offertevragen langskomen en hoor ik veel wensen van opdrachtgevers als input voor ons werk. Ook spreek ik een grote diversiteit aan sollicitanten en studenten. Ik merk een verschuiving in de benadering van groene opgaves. Wat is de basis van ons ontwerpwerk in de huidige praktijk?

BTL Advies vindt dat iedereen recht heeft op een gezonde leefomgeving. Een robuuste groene structuur vormt hierin de basis, als een soort nutsvoorziening. We zetten ons hiervoor in door advies en ontwerpwerk te leveren voor overheden en private partijen. Vergroening van de stad, natuurontwikkeling in het buitengebied en ecologisch onderzoek is de basis van onze opdrachten.

Aanjagen groene ontwikkeling

Recentelijk was ik aanwezig bij een Biind-bijeenkomst over hoe de ontwikkeling van de natuurinclusieve omgeving aan te jagen. We hebben het over vele nuttige aandachtspunten gehad. Een groot gedeelte van het gesprek ging over bewustwording van burgers en over mogelijkheden om initiatieven bottum-up te stimuleren. Over hoe sociale groepen samen te brengen zodat daar iets moois uit kan ontstaan. Over wedstrijden voor vergroening van je voortuin. Dat verbaasde me.

Kiezen uit bomenlijst

Een week later zat ik bij een middelgrote gemeente aan tafel voor een kennismakingsgesprek. De groenbeheerder vertelde me met gepaste trots over zijn bomenlijst. Deze had hij zorgvuldig afgestemd op de groeiomstandigheden in deze specifieke gemeente. Bij nieuwe aanplant kunnen bewoners met behulp van deze lijst de bomen zelf kiezen, liefst met veel variatie. Dat verbaasde me.

Aantoonbaar effect

Anderzijds zie ik uitvragen met het effect als opgave, onderbouwd in gemeten waarden. Voor gemeente Tilburg hebben we bijvoorbeeld een groenplan gemaakt voor de reconstructie van een woonwijk. De opgave was daar om de biodiversiteit aantoonbaar te verhogen. In de Regenboogbuurt in Almere hebben we de opgave om door middel van (groene) impulsen de bewonerstevredenheid te doen stijgen. Bedrijventerreinen vragen ons hoeveel ze aan CO2 reductie kunnen bijdragen door de vergroening van hun bedrijventerrein. Ook dit verbaast me.

Feelgood versus No Cure No Pay

Bovenstaande situaties streven hetzelfde na; een robuuste groene en gezonde leefomgeving voor mens en dier. De benaderingen zijn echter compleet verschillend. En ik betwijfel of we ons doel ermee bereiken. De werkwijze om verduurzaming van de buitenruimte te bewerkstelligen door het aanwakkeren van bewustwording en bottum-up initiatieven is waardevol, maar brengt uiteindelijk niet de gewenste robuuste structuur. Het resulteert in compacte wereldjes met een eigen waarheid die voor de initiatiefnemers goed voelt. De benadering om harde resultaten te eisen vind ik eigenlijk wel sympathiek omdat hier onderzoek en wetenschap om de hoek komt kijken. Maar ook hiermee alleen redden we het niet om die robuuste gezonde leefomgeving voor mens en dier te maken. Het is een veel te eenzijdige, enge benadering.

Opdrachtgever aan zet

Maar hoe dan wel? Het zou heel logisch zijn om mijn team, de landschapsarchitecten, de belangrijke rol toe te dichten van grote oplosser. Helaas, die rol hebben ze in de geschiedenis vaak genomen maar ook even zo vaak verloren. Ik denk dat het begint bij opdrachtgevers met lef. Zij zijn in de positie om ambitie te stellen en daar richting aan te geven. Stevig ingrijpen in ruimteslurpers zoals autoverkeer, ruimte geven aan robuuste groene structuren waar meer sociale interactie plaatsvindt tussen fietser en voetganger en waar ecologische systemen zelfstandig kunnen gedijen.

En mijn team dan?

Staan de landschapsarchitecten dan buiten spel? De ecologen bepalen immers hoeveel toename van biodiversiteit er te behalen valt, de sociologen zetten in op kansen voor geluk, de verkeerskundigen richten zich op de mobiliteitsvisie en de economen rekenen de boel door. Toch vergeten we dan één onmisbaar aspect; een stad is een cultuurdaad van jewelste waar duizend en een dingen samen komen op een compact oppervlak. Ontwerpers zijn van nature kampioen ruimtepuzzelaars, bemiddelaars en niet te vergeten najagers van een esthetische ervaring. Zij kunnen als geen ander al deze aspecten inpassen, de verschillende mogelijkheden en consequenties onderzoeken en verbeelden en er een verrassende schoonheid aan meegeven. Is dat niet de eerste levensbehoefte van de mens?

Mieke Latijnhouwers
Mieke Latijnhouwers

Projectleider sr. Planvorming & Strategie , idverde Advies

T: 06 22 16 69 73
E: mieke.latijnhouwers@idverde.nl

“Wij geven vorm aan een groener leven, ontwerp waar het leven centraal staat!”

idverde maakt gebruik van cookies

Met behulp van deze cookies kunnen we informatie verzamelen over het gebruik van de website, onder andere om deze te analyseren en te verbeteren. Daarnaast plaatsen derde partijen tracking cookies om je buiten onze website relevante aanbiedingen te tonen. En worden er tracking cookies geplaatst door social media-netwerken. Door op 'Ok' te klikken stem je in met het plaatsen van cookies. Wil je niet alle soorten cookies toestaan, klik dan op 'Cookie instellingen aanpassen'. Meer informatie over cookies en het gebruik van persoonsgegevens door idverde vind je hier.

Wij gebruiken de volgende cookies:

We slaan ook deze instellingen op in een cookie. Wil je later je instellingen wijzigen? Verwijder dan de cookies via je browser.

Cookie instellingen