Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak…

Beheerder aan het stuur

Is de verandering dan niet positief? Jazeker wel. Eindelijk ontstaan kansen voor de beheerder om eerder aan tafel te zitten bij ruimtelijke ingrepen. Bij discussies over een nieuwe strategie voor de openbare ruimte wordt hij actief betrokken. Ik zie nieuwe verbindingen ontstaan tussen beheerders, welzijnsmedewerkers en politiek. Het takenpakket van de beheerder verbreedt en er zijn veel nieuwe inhoudelijke uitdagingen. De beheerder is niet alleen bezig met het (dagelijks) onderhoud, maar zit echt aan het stuur. De beheerder bepaalt hoe onze buitenruimte wordt ingericht en afgestemd op iedereen die daarin woont, werkt en leeft.

Gas geven

Tegelijk ben ik ook bezorgd. Ik zie een verandering, maar de transitie gaat te traag. Nog steeds is er in de openbare ruimte te weinig budget voor een echte kwaliteitsverbetering in inrichting en beheer. Laat staan dat er al voldoende wordt geïnvesteerd in het verhogen van andere (maatschappelijke) waarden. Bijvoorbeeld met een andere visie op verkeer en mobiliteit: ruim baan voor iedereen die zich te voet, op de fiets of al sportend voortbeweegt in de openbare ruimte, met of zonder beperking. Maar ook in de bouwsector: met natuurinclusief bouwen bedoelen we niet alleen homogene Sedumdaken, maar echt gevarieerde, biodiverse en gradiëntrijke groenblauwe daken. En laten we nu echt snel werk maken van groen in de stad: met gewoon véél meer vierkante meters, en groot en duurzaam plantmateriaal. Dat voegt pas echt waarde toe.

Ondanks alle verbeteringen in aanbestedingen blijft de verandering ook bij marktpartijen nog achter. Nog steeds gaan veel contracten in de openbare ruimte voor een enorm scherpe prijs in uitvoering, ondanks alle goede voornemens vooraf. Niet alleen de overheid, maar ook de markt is aan zet om vaart te maken met een andere benadering van het werk. Aandacht voor kwaliteit in uitvoering, maar ook in communicatie en organisatie. Dit vraagt om mensen die van kader tot uitvoering met een open vizier hun werk doen en meedenken in de belangen van de klant en diens klant (wij allemaal als eindgebruiker van de openbare ruimte). Juist deze meedenkende rol met onze klanten maakt ons werk als beheerder toch uitdagend en plezierig?